Frans en Linda
Mooie verjaardag gewenst en hopelijk tot snel!
Toasten we echt op je 60ste!
Frans
1979…. mijn eerste herinnering aan Neeske is aan de Stadionkade … heel veel trappen op in een klein kamertje met uitzicht op de dakgoot … geen idee meer waar het over ging qua studie, maar daar heb ik je dus leren kennen …
1988…. Spoleto in Midden Italië.. zo maar ineens zagen we je zitten ..bij een kerk in de schaduw… jullie al weer op de zoveelste fietsvakantie, wij voor bijna het eerst… volgens ons de start van de relatievriendschap…
1995… ofzo… de geboorte van een leuk soepje …. bij onze jaarlijkse erg gewaardeerde kerstetentjes… Jan de Wit die een leuk soepje had… eten we normaal de hele week van zo duur
En dan kan ik nog wel ff doorgaan.. maar heel sprekend vond ik ook de beide begrafenissen van je ouders… laat me je thuis zien en ik zie je kern… dat werd wel helder bij de twee afscheidsbijeenkomsten … perfectie in de afronding, maar ook in de gemaakte sculpturen, de warmte in haar werk van je moeder… het viel ook op zijn plaats
Linda
1987 Koningsdag. Korte kennismaking, waarbij ik Dinant al eens ontmoet had en nu op de Prinsengracht weer. Ik begroette hem enthousiast wat bij jou op een vragende blik in de ogen opleverde
1991 boerencamping in Frankrijk. Bas liep daar lekker te rommelen (kukuku als hij de haan hoorde, tot die hem in zijn kleine teentje had gepikt). Maar ook de week waar ik met bewondering naar Nees keek die lekker in haar eentje ging fietsen. Zo stoer.
201? De enorme enthousiaste Nees na de groenlandse kust. Daar kwam een kant van Nees die ik nog niet eerder gezien had. Zo vol van de natuur. Prachtig. De foto is haar profielfoto. Als ik die zie hoor ik het enthousiasme weer.
En dan natuurlijk alle etentjes. En de afgelopen jaren met een paar flinke life-events. Vader Bouknegt redelijk plotseling overleden en daarna moeder met de zorgen vooraf en nadien. En je werk. Je zoektocht naar wie je bent en wat je wilt is overduidelijk.